Durna baba, czyli dlaczego nie robię albumów

Durna, oj durna, zaraz się sami przekonacie ;)

W listopadzie zeszłego roku (a pewnie jeszcze wcześniej, w październiku) zrobiłam 2 albumiki. Gotowe bazy ze scrapińca okleiłam papierami ILS i przetarłam brzegi papierem ściernym, żeby się nie pociąć o własne dzieło przy oglądaniu. Efektem tego przecierania były nie tylko gładkie brzegi albumu, ale też papier oddarty od bazy w niektórych miejscach gdzie klej słabiej trzymał. Ale jest ok, efekt wygląda na zamierzony (oczywiście że tak miało być! ;) ). Potem wzięłam się za przygotowanie otworków na sprężynę. Ostrożnie sprawdzałam każą kartę żeby się nie kropnąć i co? Oczywiście, że przy ostatniej, która była jednocześnie okładką się rąbnęłam ;) No cóż... tak też widać miało być ;)

Potem zamiast sobie zaplanować jakąś kompozycję na stronach to ja tylko siup!- posmarowałam zdjęcia klejem i powklejałam na karty (żeby nie było- rozmieszczenie zdjęć w albumie zostało wcześniej zaplanowane i wszystko poszło zgodnie z planem). Powstał więc albumik prosty, płaski, taki c&s :) Z garstką zimowych rubonsów do ozdoby, kilka różnych stempli (dziękuję po raz kolejny Vernon za udostępnienie ich wtedy na spotkaniu) i sporą ilością sticklesów na zdjęciach (każda strona schła po ozdobieniu przez co najmniej jedną noc żeby się nie rozmazywać).

Drugiego albumu jeszcze nie skończyłam, więc na zdjęcia przed upływem kolejnego roku nie liczcie ;)

I tak- też zrąbałam wtedy okładkę przy dziurkowaniu pod sprężynę :P A podobno człowiek się uczy na błędach :D

PS. Kiepskie zdjęcia robione rok temu ;) Dodatkowy gwóźdź do trumny tego albumu ;)